چین: بزرگترین اقتصاد کشاورزی جهان

وی گفت: "با یک پنجم جمعیت جهان ، چین یک چهارم از کل تولید مواد غذایی جهانی را تشکیل می دهد. چین بزرگترین تولید کننده محصولات کشاورزی جهان از نظر حجم و دومین وارد کننده کشاورزی در جهان به ارزش است. این بزرگترین تولید کننده گندم در جهان است. برنج. همچنین این محصول تولید جهانی ذرت ، ارزن ، جو و دانه روغنی است. پس از تنش تجاری با ایالات متحده ، چین سیاست های کلی کشاورزی خود را برای ترویج تولید سویا بیشتر تغییر داده و در عین حال خودکفایی را برای تولید گندم و برنج حفظ می کند. "

چین پر جمعیت ترین کشور جهان است و جمعیتی بالغ بر 1.3 میلیارد نفر دارد. این کشور با مساحتی حدود 9،600،000 کیلومتر مربع مساحت دارد و سومین کشور از نظر مساحت است. از زمان آغاز به کار و اصلاح اقتصاد چین در سال 1978 ، رشد تولید ناخالص داخلی تقریباً 10 درصد در سال است. اکنون چین دومین اقتصاد بزرگ جهان ، بزرگترین صادر کننده و دارای بیشترین ذخایر ارزی در جهان است.

چین بزرگترین تولید کننده کشاورزی جهان از نظر حجم و دومین واردکننده کشاورزی جهان از نظر ارزش است. کشاورزی حدود یک سوم نیروی کار کشور را استخدام می کند ، اما تنها 10٪ تولید ناخالص داخلی را بر عهده دارد. چین تولید جهانی برنج ، پنبه ، گوشت خوک ، ماهی ، گندم ، چای ، سیب زمینی ، ذرت ، بادام زمینی ، ارزن ، جو ، سیب ، پنبه ، دانه روغنی ، گوشت خوک ، ماهی و… است. دامپروری ، ماهیگیری و آبزیان نیز بخش های مهمی از اقتصاد چین هستند.

با یک پنجم جمعیت جهان ، چین یک چهارم کل تولید جهانی مواد غذایی را تشکیل می دهد. اخیراً چین از برداشت های خوبی برخوردار شده است. دولت چین یک استراتژی ملی برای امنیت غذایی ایجاد کرده است که شامل خودکفایی مبتنی بر تولید دانه خانگی ، ظرفیت تولید مواد غذایی تضمین شده ، واردات متوسط ​​و پشتیبانی فناوری است. با رعایت اصل خودکفایی اساسی مواد غذایی بر اساس تولید دانه داخلی ، چین سخت ترین سیستم حفاظت از اراضی کشاورزی و استراتژی استفاده از پایدار زمین های کشاورزی و کاربرد نوآورانه فناوری کشاورزی را برای افزایش بهره وری از اراضی کشاورزی استفاده می کند. از طریق اصلاح ساختار ساختاری از طرف عرضه و نوآوری نهادی در کشاورزی ، تولید و تولید غلات ، مدرن سازی دانه دانه ، بهبود ساختار تأمین مواد غذایی ،

در 70 سال ، تولید دانه چین به مرحله جدیدی رسیده و از کمبود عرضه دانه به طور کلی به یک تراز اساسی عرضه و تقاضا تغییر کرده است. میزان تولید دانه این کشور در سال 2018 برابر 657.89 میلیون تن بود. در سال 1949 ، تولید دانه تنها 113.18 میلیون تن بود. در 70 سال ، علوم و فنون کشاورزی ، مانند آبیاری صرفه جویی در آب و مالچ فیلم پلاستیکی ، به طور گسترده ترویج شده و کمک زیادی به تولید محصولات کشاورزی کرده است.

در حال حاضر ، چین 95 درصد از نیازهای خود را برای غلات تأمین می کند. در سالهای 2001-2018 ، سویا 75.4 درصد از دانه های وارداتی را به خود اختصاص داده است ، و دو دانه اصلی برنج و گندم در کنار هم کمتر از 6 درصد را تشکیل می دهند. چین در نظر دارد یک منطقه کاشت دانه بیش از 110 میلیون هکتار و ظرفیت جامع تولید دانه بیش از 600 میلیون تن را حفظ کند. در حال حاضر ، کشور دارای 134.88 میلیون هکتار از اراضی زیر کشت است که بیش از سال 1996 بیش از 4.8 میلیون هکتار افزایش یافته است. بیش از 117 میلیون هکتار با دانه کاشته شده است.

برای تشویق کشاورزان به رشد غلات ، افزایش چشم انداز اشتغال و درآمد آنها و محافظت از آنها در برابر قیمت دانه کم و مشکلات فروش محصول خود ، دولت در طی دوره های مشخص ، انواع مختلف دانه در مناطق خاص و مطابق با قیمت های خاص ، خط مشی های تهیه شامل حداقل قیمت خرید و جمع آوری و ذخیره موقت دولت را انجام داد. از سال 2016 ، چین به تدریج سیاست سیاست حداقل قیمت خرید برنج و گندم را بهبود بخشیده و باعث افزایش بیشتر سهم تهیه سیاست می شود.

فروشگاه مواد غذایی اصلاح شده
چین در حال حاضر امکانات جدید مدرن برای ذخیره دانه را ساخته و موارد جدیدی را نیز بازسازی کرده است و باعث افزایش بیشتر ظرفیت ذخیره سازی می شود. در سال 2018 ظرفیت ذخیره سازی انبارهای دانه ای واجد شرایط 670 میلیون تن و ظرفیت انبارهای ساده 240 میلیون تن بود. ظرفیت کلی انبار موثر نسبت به سال 1996 رشد 31.9 درصدی را تجربه کرد. چین با تمرکز بر بهبود توزیع ، ساختار و عملکردها ، بازسازی ، توسعه و ساخت منطق ذخیره سازی غلات و امکانات لجستیکی را برای پیشبرد مدیریت هوشمند انبارهای غلات و تضمین امنیت آنها تشویق می کند. عمل.

چین در حال پیشبرد اصلاحات در بنگاههای دانه ای دولتی است ، و تشویق به توسعه اقتصادی با مالکیت مختلط ، ترویج ادغام متقابل منطقه ای شرکت های دانه ای دولتی و ایجاد گروه های بنگاه دانه ای ستون فقرات. دولت چین قصد دارد صنعت دانه را دگرگون و به روز کند ، گروه های بزرگی از دانه های فراملی تولید کند ، از توسعه بنگاه های دانه ای کوچک و متوسط ​​حمایت کند.

در میان مدت و طولانی مدت ، سرانه مصرف و تقاضای دانه با توسعه اجتماعی و اقتصادی اندکی کاهش می یابد. مصرف دانه به عنوان خوراک دام و دانه مورد استفاده در اهداف صنعتی همچنان رو به افزایش خواهد بود. کل مصرف دانه افزایش یافته و کیفیت بالاتر را دنبال می کند. از نظر تولید دانه ، هزینه های کشاورزی همچنان رو به افزایش است و ظرفیت حمل منابع و منابع محیطی در حد مجاز خود است. زیرساخت های کشاورزی نسبتاً ضعیف است و باید ظرفیت پیشگیری و امداد رسانی از سوانح بهبود یابد. چین برای حفظ تولید دانه پایدار و در عین حال تضمین توسعه سبز و استفاده از منابع پایدار ، خود را تحت فشار قابل توجهی خواهد یافت. از نظر گردش دانه ، تولید دانه همچنان در مناطق اصلی تولید متمرکز خواهد شد. جریان دانه ترانس منطقه ای افزایش می یابد ،

در سال 2019 ، چین برخی از بالاترین افزایش هزینه های غذایی را در سال های اخیر تجربه کرد که بخش اعظم آن به تب خوکی آفریقایی (ASF) منجر به کاهش تولید گوشت خوک چین می شود ، که منجر به افزایش هزینه تقریبا در تمام پروتئین های حیوانی شده است. این کشور 88.03 میلیون تن سویا ، و 20.47 میلیون تن غلات و پودرهای غلات وارد کرده است و 4.9 درصد از تجارت دانه جهانی در سال 2018 را تشکیل می دهد. در بین تأمین کنندگان کل محصولات کشاورزی ، ماهیگیری و جنگلداری چین قرار دهید. پیش از سال 2018 ، ایالات متحده بزرگترین تامین کننده چین برای چنین کالاهایی برای 18 سال متوالی بود.

از سال 2018 ، صادرات محصولات کشاورزی و مرتبط ایالات متحده به چین به دلیل تعرفه های بالاتر ، عدم قطعیت تجارت و کند شدن رشد اقتصادی کاهش یافته است. سویا بیش از نیمی از خریدهای کشاورزی چین از ایالات متحده را در سال 2017 و در حدود 12.2 میلیارد دلار تشکیل داده است. چین حدود 60٪ از کل صادرات سویا آمریكا ، اصلی ترین محصول صادراتی ایالات متحده از نظر ارزش ، قبل از جنگ تجاری خریداری كرد. چین سالانه حدود 40 میلیارد دلار سویا وارد می کند ، که برای تهیه غذا برای استفاده در مواد غذایی حیوانات و روغن برای پخت و پز خرد می شوند. پس از تنش تجاری با ایالات متحده ، چین سیاست های کلی كشاورزی خود را برای ترویج بیشتر تولید سویا تغییر داده است ، در عین حال خودكفایی برای تولید گندم و برنج را نیز حفظ می كند.

تولید جهانی گندم
در جهان با تولید تقریبا 17٪ از تولید جهانی ، پیشروترین تولید گندم در جهان است. سیاست گذاران کشاورزی تلاش کرده اند تا کیفیت و عملکرد تولید گندم در چین را بهبود بخشند. دشت چین شمالی بیش از 80 درصد از تولید ملی گندم چین را به خود اختصاص می دهد. مناطق غربی استان های سین کیانگ و گانسو نیز گندم تولید می کنند. وزارت زراعت ایالات متحده (USDA) تولید گندم 131.5 MMT را برای MY2019 / 20 پیش بینی کرده است ، کمی بالاتر از MY2018 / 19. مصرف کل گندم MY2019 / 20 در 124 MMT کمی پایین تر پیش بینی شده است. کارگران گندم در سراسر کشور گزارش می دهند که تقاضای آسیاب برای سبوس گندم و گلدان های گندم در کاهش تقاضای خوراک به دلیل اثرات مربوط به ASF کاهش یافته و حاشیه های فرز را کاهش داده است.

واردات گندم MY2019 / 20 با 3.5 MMT پیش بینی شده است. کارخانه های تولید گندم در چین برای تولید کالاهای خاص مانند آرد کیک با پروتئین کم و آرد با پروتئین بالا برای شیرینی ، نان و پیتزا دارای یون محدودی از مبدا هستند. کارخانجات گندم با خرید حجم بیشتری از مبدا دریای سیاه و آسیای میانه ، عدم اطمینان مربوط به سیاست های تجارت چین را مدیریت می کنند.

برنج
برنج یک منبع غذایی مهم برای چین است. این بزرگترین برنج تولیدکننده برنج در جهان است. پیش بینی می شود که تولید برنج خشن در فصل 2019/20 در 207.1 MMT پیش بینی شود. و مصرف برنج 2019/20 در 145 MMT پیش بینی شده است. در سالهای اخیر ، سیاست گذاران چین آشکارا در مورد چگونگی تسهیل پردازش گسترده برنج به اتانول صنعتی و تولید اتانول سوخت بحث کرده اند. در جنوب چین ، کمتر از 5 MMT برنج منسوخ ، غیر خوراکی به عنوان یک جایگزین ارزان قیمت برای گندم وارداتی برای تولید اتانول صنعتی و سوختی فرآوری می شود.

واردات برنج MY2019 / 20 با 5 MMT پیش بینی می شود که 500000 تن از پیش بینی MY2018 / 19 USDA در قیمت های بین المللی پایین است. برنج چینی به دلیل قیمت های بالا به طور کلی در بازار جهانی غیر رقابتی است. با این حال ، چین شروع به توسعه بازارهای صادراتی در آفریقا ، آمریکای لاتین و آمریکای شمالی از جمله پورتوریکو کرده است.

ذرت به
همراه گندم و برنج ، ذرت یکی از سه محصول اصلی در چین است. این دومین تولید کننده جهانی ذرت است. چین 257 میلیون تن ذرت در سال 2018 تولید کرد که شامل 7.8 درصد تولید ناخالص داخلی است. تولید ذرت MY2019 / 20 با 255 MMT پیش بینی می شود که با افزایش منطقه سویا ، 2 MMT نسبت به فصل گذشته کاهش می یابد. پیش بینی مصرف ذرت در فصل 2019/20 با رکورد بالای 282 MMT ، در مورد فرآوری ذرت گسترده بیشتر از جبران مصرف خوراک کمتر است. و واردات ذرت 2019/20 در 5 MMT پیش بینی شده است.